Nazywam się Justyna Pettke. Jak wielu z nas, nie miałam idealnego dzieciństwa. Alkohol to zdradliwa używka. Bardzo szybko nauczyłam się odcinać od emocji. W dorosłym życiu, przez wiele lat trwałam w zamrożeniu, obwarowana wysokim murem, broniącym dostęp do tego, co wrażliwe w moim wnętrzu, do mojego ,,tajemniczego ogrodu”, wierząc, że to jedyny sposób na radzenie sobie z trudnymi emocjami.
Starałam się nic nie czuć, byłam twarda, dawałam radę, zaciskałam zęby, wzruszałam ramionami i parłam do przodu. Do czasu... Napięcia w pracy, trudna relacja z mężem, niekończące się awantury z dziećmi, przyparły mnie do muru. Nie miałam już siły udawać i łatać rozpadającego się gniazda. Udawałam, że to mnie nie dotyka, nie rani. Każdy ma swój próg bólu, kiedy następuje taki moment, że ten próg zostaje przekroczony. Wtedy się spotykamy. Ja również osiągnęłam ten stan i ostatkiem sił znalazłam osoby, które mnie wsparły w momencie, gdy tego najbardziej potrzebowałam.

Pełna wdzięczności za ich pomoc i narzędzia, w które mnie wyposażyły, dziś moim powołaniem jest pomóc Ci uwierzyć, że nie potrzebujesz muru, który dzieli i rozgranicza. Zamiast odcinać i wypierać to co niewygodne, bolesne i trudne, przyjmujemy i harmonizujemy, odkrywając pozytywne potencjały, odnajdujemy sens i łączymy to, co skłócone i podzielone.